"Kebaikan itu tak selamanya lembut dan manis, terkadang ia kasar dan pahit untuk ditelan"

Mahasiswa “ Ikhlas ”

Roses Bloom...


Dari kejauhan terlihat Yono yang sedang berlari tergopoh – gopoh menghampiri si Mahmud.
Yono : “ Bro,, jangan lupa ya, nanti saya diabsenkan, soalnya saya harus nemenin pacar saya ke toko Buku.”
Mahmud : “ Yooon,Yon, Setiap hari kok nitip absen, apa kamu ndak merasa rugi ?” ejek mahmud sambil menggerutu.
Yono : “ Kata pak ustad, kalo beramal itu harus ikhlas, Mud” terang Yono pada si Mahmud.
Mahmud : “ Maksud Loe, Yon?”
Yono : “ Gini Mud, semester berapa sich Loe Mud kok kayaknya kok lola banget ?” ejek Yono.
Mahmud : “ Wah menghina sampeyan Yon, jelek-jelek kayak gini IP saya kemarin 5,01 Yon” jawab Mahmud sambil cengengesan.
Yono : “ Wah sableng sampean Mud, IP kok 5,01 cari utangan dimana Mud?”
Mahmud : “ Itulah perbedaan sampean karo aku Yon cukup jauh to. Wis aku saiki arep menyang kuliah, jadi nitip ndak ?”
Yono : “ Jadi donk, dan inilah Mud perbedaan mahasiswa yang ikhlas dengan yang tidak ikhlas. Kalau aku sich ikhlas Mud, buktinya walaupun jarang masuk, aku masih rajin bayar SPP buat Universitas. Orang kayak aku nih Mud, nggak ngarepin yang namanya pujian, sanjungan, apalagi Ilmu. Pokoknya aku ikhlaslah buat Universitasku tercinta” jawab Yono bangga.
Mahmud  : “ Oh,  gemblung” jawab Mahmud seraya meninggalkan Yono. { MF }



0 komentar:

Post a Comment